حکمرانی شما اغاز شده است

آن را بشناسید و از ان محافظت کنید: برای شناخت آن باید بدانیم که حکمرانی در اسلام، بر سه قسم است: اول حکمرانی بر خود. سپس نهاد ها و سازمان های واسطه ای، بعد حکمرانی جهانی یکپارچه. از نظر اسلام بدن انسان به وسعت یک کهکشان است، که شناخت دقیق آن میتواند فرمول حکمرانی بر خانواده، شرکت و کشور و جهان را ارتقا بخشد. در حالیکه تخیلات بشری بر عکس آن است: بعد از سن بلوغ، هر انسانی می خواهد کهکشانها را عوض کند! و طرح نو در اندازد. و برخدا ایراد بگیرد. بعد می بیند دسترسی ندارد، این مرتبه می خواهد کل زمین را اصلاح کند. و سپس به اصلاح کشور و بعد شهر و خانواده و آخرسر به خود می رسد. اما برای اینکه این اشتباه تکرار نشود، و هر انسانی با خیال تغییر جهان عمر خود را هدر نداده، در پیرانه سری بفهمد حتی قدرت: اصلاح خودش را هم ندارد. اسلام تاکید دارد حتی راه خداشناسی، از خود شناسی می گذرد و اگر کسی، مدیریت برخود را در کارگاه آموزش مدیریت، بخوبی بگذراند. میتواند بر دیگران هم مدیریت کند. زیرا انسانها و جهان همان: من تکثیر شده است. حضرت علی ع میفرماید مردم دنیا دو دسته اند: یا همکیش تو و یا همنوع تو! پس ای پسران بالای 15سال! و ای دختران بالای 9سال: شما انتخاب شده اید برای مدیریت و حکمرانی، زیرا صدای شما تغییر کرده! قادر هستید بر ادامه نسل. میتوانید جهان را در ذهن خود تصور کنید. شما خلیفه خدا و قائم مقام و جانشین او: در روی زمین هستید. تصور کنید: خداوند به شما چنین ابلاغی داده است: زیرا شما به سن تکلیف رسیده اید، لذا مکلف هستید:بدانید زمین و آسمان و هر انچه در ان است متعلق به خدا است. ولی خداوند آنها را به شما هدیه داده است. بکوشید تا آنطور باشید که باید. نماز و روزه دو عنصر مهم هستند، که روح و بدن شما را تقویت می کنند. در نماز همه استخوانها و ماهیچه های شما فراخوان می شوند، تا آمار انها گرفته شود. اگر شما نماز را آنطور که دستور است، بخوانید یعنی سالم هستید. و اگر یکی از این ماهیچه ها، بیمار باشد شما براحتی نمی توانید نماز بخوانید. روزه گرفتن اراده شما را برای اصلاح خودتان تقویت می کند: ممکن است گرسنه شوید، ولی نباید بخورید! تشنه شوید ولی نباید بنوشید. و قران حافظه و علم شما را تقویت می کند. تا هر کاری نکنید و هر غذایی را نخورید. وقتی خوب تقویت شدید. حالا نوبت خروج شما از پیله خود است. رستاخیر دونفری را آغاز کنید: با انتخاب همسر، به اجتماع قدم می نهید. همسر شما را با مسئولیت های اجتماعی ، اشتغال و مسکن و رفاه آشنا می کند. وقتی مدتی با هم خوب رفتار کردید اجتماع شما، سه نفر و بیشتر می شود. و دایره حکمرانی شما وسیع تر می گردد. این نوع حکمرانی پدر و پسری، یا مادر و دختری را ولایی می گویند. یعنی شما ذاتا و شرعا بر افراد خود: ولایت و حکمرانی دارید. اما برای وسعت بیشتر دایره حکمرانی، میتوانید از ولایت مطلقه یا ولایت تشریعی نیز استفاده کنید. با تشکیل هسته های مقاومت، یا هیات های مذهبی و یا خرده گروهها، این امر آغاز می شود. حکمرانی بر خرده گروهها، شما را برای حکمرانی های وسیع تر آماده می کند. از این رو حکمرانی واسطه، مدیران میانی نام می گیرید. حکمرانی میانی گاهی کاریز ماتیک است، و گاهی رسمی. یعنی ممکن است گروه یا خرده گروه را،خودتان بوجود آورید یا قبلا وجود داشته باشد. که آن را سازمان رسمی یا غیر رسمی هم می گویند. سازمان رسمی مانند شرکتها، ادارت و موسساتی هستند که دیگران، قبل از شما ایجاد شده اند. اما چنانچه شما آن را ایجاد کنید، بنیانگذار یا هیات موسس محسوب خواهید شد. برای کاریز ماتیک شدن، باید اهداف بزرگی داشته باشید. هرچه اهداف شما بزرگتر باشد، ماندگاری سازمان شما بیشتر خواهد بود. لذا محدود کردن رشد سازمانی، به معنی آغاز سقوط ان سازمان می باشد: حضر ت علی ع می فرماید هرکه: دو روزش مساوی باشد زیان کار است. بعد چهل سال از انقلاب اسلامی، الان معلوم شده که ابر قدرتهای ساختگی، همه پوشالی هستند. و نمیتوانند مانع رشد حکمرانی شما بشوند