تدمیر الإنتاج فی عام قفزة الإنتاج!

انهدام تولید در سال جهش تولید!

قصه رنج آور دفن زنده جوجه های یک روزه، به بهانه عرضه و تقاضا! تنها یک تراژدی از اپیزودهای اقتصاد سکولار است. معاون تولید دامپزشکی کشور می گوید: این رسم در تمام دنیا معمول است، و البته نباید پخش می شد، تا احساسات مردم را جریحه دار کند. این قصه موقعی تلخ می شود که: همه این کار ها بنام ایران و دولت جمهوری اسلامی تمام می شود. و نشان می دهد که بالا بردن قیمت کالا، با ارزشتر از جان حیوانها و انسانها است! اگر بجای معدوم کردن جوجه ها، آنها را به روستاییان هدیه می داند، بهتر نبو؟ یا به فقرا می بخشیدند! و یا می گفتند مردم بیایند و: از درب کار خانه تحویل بگیرند، هرگز هزینه اضافی حمل و نقل و بکفیل نمی دادند! سود کار خانه بیشتر می شد!اما چرا این کار را نکردند؟ چون با فراوانی جوجه یک روزه، بعد از 45روز همه یک مرغ داشتند. که تقاضا برای مرغ کم و گوشت مرغ ارزان می شد!