دریا ها و کوهها جزو انفال عمومی است،

دریا ها و کوهها جزو انفال عمومی است، و در همه جهان باید در اختیار ولی فقیه باشد. واین حکم تعطیل بردار نیست، یعنی نمی توان گفت که مثلا به دلیل قراردادهای اجتماعی، این حق را ولی فقیه سلب گریده است، زیرا ولی فقیه در زمان غیبت امام زمان عج، نماینده ایشان است. و این قراردادها نه به امضای ولی فقیه رسیده ونه امام زمان عج آن را تایید می کند. پس بطور نظری ولی فقیه سرپرست تمام: اموال بلاصاحب و انفال می باشد. برخی فقها در این تشکیک نموده اند: و مبسوط الید بودن را شرط آن دانسته اند. یعنی کوههای آمریکا و رودخانه های اروپا با اینکه جزو انفال است، چون ولی فقیه تسلطی بر آنجا ندارد، لذا متعلق به کسانی است که: ادعای مالکیت آن را دارند. این نظریه را در مورد پیامبر و امام معصوم صادق نمی دانند. زیرا آنان از سوی خدا مبسوط الید هستند: و برتمام دریاها و کوهها و جنگل ها مالکیت دارند. گرچه در این مورد هم گفته اند که: در زمان پیامبر این مالکیت محدود به مبسوط الید بودن پیامبر بوده! یعنی تا موقعی که روم و ایران هنوز، به تصرف اسلام در نیامده بودند، لذا دریای آنها هم متعلق به پیامبر نبوده است. اما علی فرض همه اینها، چه به لجاظ نظری و چه بلحاظ عملی، ولی فقیه باید همه انها را در اختیار بگیرد. و اگر خدای نکرده، براثر ترس یا عدم توجه، این کار را نکند، قصور کرده است. مگر اینکه دست بسته باشد: یعنی قوانین بین المللی، یا سازمان ملل، مانع جدی آن باشند. و جز به جنگ، نتواند آن را دفع کند. پس اگر در مقامی باشد که بتواند آن را تصرف کند، ولی از ترس جنگ یا مغلوب شدن، باید این کار را بکند. لذا افق دید اسلام در حکومت جهانی واخد، مبتنی است بر تسلط امام زمان عج، یا نایب ایشان بر تمامی انفال در همه جهان.  حرکت های سیاسی، اقتصادی یا نظامی هم باید با این استراتژی، هماهنگ طراحی شود. طوری نباشد که مانع هم ایجاد نماید. مثلا بجای اینکه راههای تسلط بر کوهها، و دریاهای آمریکا و اروپا و آفریقا را تسهیل کند، تعهدات یا امضاهایی بدهد که: مانع از این کار شود. این حرکت خلاف شرع است. زیرا که تسلط اشرار و کفار را، تایید می کند، بر فرض ظهور امام زمان عج، حکم کلی تسلط ایشان بر آفاق و انفس است. زیرا که ولی و پیامبر به معنی: اولی بودن بر انفس است. حال اگر کسی خود را مسلمان هم بداند، ولی مانع تسلط ایشان بر انفال شود، عملا یک یاغی است. در سطح کوچکتر در مورد ولی فقیه هم، به همین شکل است. خداوند فقط تسلط کسانی را بر جهان تایید که: وقتی به حکومت برسند، نماز را برپا دارند و احکام خدا رااجرا کنند. کسانی که در هنگام تسلط بر انفال، به فساد روی می اورند( اذا تولی سعی فی الارض) مورد غضب خداوند هستند. حال اگر ما به توسعه حکومت نمازگزاران، کمک نمی کنیم مانع هم ایجاد ننماییم. فرضا، سیادت دریایی ایران باید بر همه دنیا مستولی باشد، و اگر بخواهد این سیادت را، با روسیه یا چین و امثال آن تقسیم کند، یا به آنها واگذار کند، یا با انها شریک شود، یعنی کاجازه داده: تا افرادی که نماز نمی خوانند: بر انفال تسلط پیدا کنند. مع الاسف که: بسیاری از انها مسلمانان را می کشند. نقاط بحرانی جهان امروز، این موضوع را تست می کند. مثلا در موضوع کشمیر، عملکرد ضد خدایی دولت هند آشکار است.  در موضوع یمن، نفاق و کفر آل سعود مشخص می شود. در موضوع فلسطین، کفر و ضدیت با دین: صهیونیست ها اثبات می شود. در قضیه افغانستان آمریکایی ها رسوا می شوند، لبنان و سوریه، کینه اروپایی ها نسبت به اسلام را نشان می دهد. کشتار مردم چچن و داغستان، دولت روسیه مشکوک می شود، در کشتار مردم ایغور و ترکستان، دولت چین متهم است.

Marine stupor!

The seas and mountains are among the most popular, and must be at the disposal of the supreme leader. This is not a reversal order, i.e. it cannot be said that, for example, because of social contracts, the right of the supreme leader has been denied, because the supreme leader in the absence of Imam Khomeini represents him. And these contracts have not been signed by the supreme leader, nor has the imam endorsed it. So, theoretically, the jurisprudent is the guardian of the whole: the property is the property of the owner. Some jurists have argued this: and have considered the extension to be a condition. That is, the mountains of America and the rivers of Europe, even though they are part of Anfal, because the jurisprudent has no control over them, so it belongs to those who: claim to own it. This do not hold true for the Prophet and the infallible Imam. For they are elite from God: and they have all the seas, and the mountains, and the forests. However, in this case it is also said that: At the time of the Prophet, this property was limited to the Prophet's greatness! That is, as long as Rome and Iran had not yet been conquered by Islam, so the sea did not belong to the Prophet. But assuming all of this, both theoretically and practically, the jurisprudent must take them all. And if God forbid, for fear or inattention, he fails to do so. Unless it is closed: that is, international law:, or the UN, are a serious obstacle. And it cannot repel it except for war. So if he is in a position to occupy it, but out of fear of war or defeat, he must do so. Therefore, the horizon of Islam in the ruling world is based on the dominance of Imam Zaman, or his deputy, over all anfal in all the world. Political, economic or military movements must also be designed in accordance with this strategy. Not to create an obstacle. For example, instead of facilitating ways to dominate the mountains, and the seas of America, Europe, and Africa, make commitments or signatures that: Avoid doing so. This move is against the law. Because it confirms the dominance of the infidels and the infidels, assuming the emergence of Imam Zaman, the general rule is that they are dominated by people and lands. Because Vali and the Prophet mean: Being first is in the breath. Now if one considers himself a Muslim, but is prevented from dominating the anfal, it is actually a revolt. On a smaller level, this is the case with the supreme leader. God has just endorsed those in the world who: When they come to rule, they will pray and execute God's commandments. Those who turn to corruption when they overthrow Anfal are angry with God. Now, if we do not help develop the rule of worshipers, we will not prevent it. Supposedly, Iran's maritime stewardship should prevail over the whole world, and if it wants to divide, delegate, or share it with Russia or China and the like, it will be pious: to those who do not pray Read: To master Anfal. but: Many of them kill Muslims. The critical points of today's world test this. In Kashmir, for example, the anti-deity function of the Indian government is obvious. In the case of Yemen, the hypocrisy and disbelief of Al Saud are highlighted. On Palestine, disbelief and opposition to religion: Zionists prove. In the case of Afghanistan, Americans are exposed, Lebanon and Syria show European hatred for Islam. Russian government suspects killing of Chechens and Dagestan, Chinese government accused of killing Uighurs and Turkistan.