دولت برای کوچک سازی باید برنامه مدون داشته باشد

کوچک کردن دولت از پایین

برخی ها سرنا را از سر گشادش می زنند! مثلا برای کوچک کردن دولت از بالا شروع می کنند، در حالیکه باید از پایین شروع کرد. یعنی باید دید که مردم، به چه دلیلی به شغل دولتی روی می اورند، و در صف های کیلومتری استخدام می ایستند، و خسته هم نمی شوند! چرا شرکت ها و موسسات دوست دارند: به دولت وصل شوند ولو اینکه، خود را خصوصی بدانند. چرا مردم به موسسات دولتی بیشتر اعتماد می کنند؟ مثلا تا کنون هیچ بانک خصوصی، نتوانسته بپای بانک ملی ایران برسد؟ اگر این علت را پیدا کردیم، آن وقت با قطع این علت ها، مردم به سراغ زندگی خودشان می روند، و دست از سر دولت برمی دارند! ما همه میدانیم که حقوق کارمندان دولت، هرچه رسمی تر و باسابقه تر باشند! از حقوق همتای آنان در بخش خصوصی، خیلی کمتر است بطوریکه: معمولا حقوق کارمندی یا کارمند بودن، از مختصات طبقه ضعیف است. اما چرا دوست دارند با همین حقوق کم بسازند؟ و در استخدام دولت باشند و: چرا سراغ کار آفرینی نمی روند؟ یکی از دلایل اصلی آن ریسک کمتر بخش دولتی است، شعار دولتی دوستان این است : کم بخور همیشه بخور! یعنی اگر بخش خصوصی زیاد می خورد: اتفاقی است و دوام ندارد. به قول بازاری ها: بالا پایین زیاد دارد. دلیل دوم هویت بخشی دولتی است. یعنی خریدار یا کارمند بخش دولتی، میداند اگر ضرر کرد یا شکایتی داشت، معلوم و مشخص است که به سراغ چه کسی برود، ولی بخش خصوصی یک شبه غیب می شود! اما دلیل سوم یا مهمترین دلیل، امکانات فراوانی است که در اختیار دولت است.  از اعتبار اجتماعی گرفته تا رانت های اقتصادی، هرکدام سرفصل جذابیت برای یزرگتر شدن دولت است. میتوان با انتقال این حذابیت ها به بخش خصوصی، آنها را هم توانمند کرد. مثلا یک کارمند یا شرکت دولتی، میداند چه خوب کار کند چه بد! فروش داشته باشد یانه، سر برج حقوق ماهیانه اش را دریافت می کند. مقایسه ای ساده بین روزنامه های دولتی و غیر دولتی، بسادگی این فرق را نشان می دهد. البته ممکن است روزنامه ای خود را بخش خصوصی بداند! ولی تمام توانمندیهای خود را از دولت یا: موسسات عمومی مانند شهرداری ها گرفته باشد. در این جا تفاوتی بین موسسات دولتی و وابسته به دولت، شبه دولتی و نظامی و حتی موسسات عمومی وجود ندارد. زیرا در دلایل سه گانه فوق با هم یکی هستند: یعنی ریسک پذیری کم، اعتبار بالا و امکانات (رانت های) موجود و: نداشتن دغدغه بازدهی. این فقط مختص ایران هم نیست، مثلا یک ارتش بالاترین بودجه ها را دارد و: کارمندان آن بالاترین حقوق ها را می گیرند، برای اینکه اگر جنگی شد از کشور دفاع کنند. و ممکن است اصلا جنگی اتفاق نبافتد. ولی با اینحال نیاز یک کشور است، به همین دلیل همیشه استخدام دارند و: کسری بودجه هم ندارند. این مثال چون روشن است، قابل فهم تر است و الا همه وزارتخانه ها و: موسسات دولتی همین طور هستند. مثلا وزارت کشاورزی موظف است: از تولیدات کشاورزی حمایت کند تا نیاز به واردات نباشد، ولی تحقق این امر یا عدم تحقق آن، در پرداخت حقوق پرسنل یا هزینه های: جاری تاثیری ندارد. لذا به منظور کوچک کردن دولت، باید رانت های اطلاعاتی و: پشتوانه های مالی و اقتصادی آن واگذار شود. این امر به معنی عدم تمرکز یا: مرکز گریزی است! که هم معنی خوب دارد و هم معنی بد. معمولا معنی بد آن بیشتر است، لذا دولتها از اینکه اختیارات و: اموال و امتیازات را واگذار کنند، هیچ سودی نمی برند و در واقع به: رقیب آینده خود نه تنها کمک نمی کنند، بلکه زیر پای او را بیشتر خالی می کنند! نمونه آن پرداخت یارانه نقدی است. که آشکارا خزانه دولت را، در جیب مردم می گذارد و لذا، تاکنون رقم آن افزایش پیدا نکرده است.

Shrink the government down

Some will screw Serena! For example, they begin to shrink the government from above, while they should start from the bottom. That is to say, people have to go to the government for some reason, they stand in the queues a kilometer, and they are not tired! Why do companies and institutions like to: connect with the government, even if they consider themselves private. Why do people trust government institutions more? For example, no private bank has ever been able to reach the National Bank of Iran? If we find this cause, then by cutting off these causes, people will go to their own lives, and leave the government! We all know that the salaries of state employees are more formal and up-to-date! Their private counterparts in the private sector are much less likely to be: usually the salary of a worker or an employee is of poor class coordinates. But why would they like to make the same low salaries? And to hire government: Why do not entrepreneurs do business? One of the main reasons is the lower risk of the public sector, the slogan "Friends of the state" is: eat low food always! That is, if the private sector eats a lot: it is coincidental and does not last. In the words of the market: high is low. The second reason is government identity. Ie the buyer or the public sector employee, knows if he has lost or had a complaint, it is clear who to whom he will go, but the private sector will be overnight! But the third or most important reason is the many possibilities that the government has. From social credentials to economic rents, each one is a charming topic for a larger government. You can also empower them by transferring them to the private sector. For example, an employee or government company knows what's going to work. What a bad thing! Youne, the head of the tower receives his monthly salary. A simple comparison between government and non-governmental newspapers simply shows this difference. Of course, your newspaper may be considered a private sector! But all its capabilities come from the government or public institutions such as municipalities. There is no difference between government agencies and government agencies, paramilitary and military, and even public institutions. Because of the three reasons mentioned above: low risk appetite, high credit, and facilities (rents) available and: lack of efficiency concerns. It is not just for Iran, for example, an army has the highest budgets, and its employees receive the highest salaries, in order to defend the country if it is a war. And there may not be a war at all. But nevertheless there is a need for a country, so they are always hired, and they do not have a budget deficit. This example is clear, more understandable, and all ministries and government agencies are the same. For example, the Ministry of Agriculture is required to: support agricultural production so that imports are not needed, but the realization or non-fulfillment of it does not affect the payment of personnel salaries or current costs. Therefore, in order to reduce the government, information rents and financial and economic backing must be given. This means decentralization or: the center of escape! That means both good and bad. Usually bad means are more, so governments do not benefit from the power and privilege of property and privileges, and in fact they will not only help their future rival, but will further empty it under her feet! An example is a cash subsidy. Which obviously puts the government's treasury in the pockets of the people, and so, so far, its figure has not risen.

تقلیص الحکومة

البعض سوف برغی سیرینا! على سبیل المثال، أنها تبدأ فی تقلیص الحکومة من فوق، فی حین ینبغی أن تبدأ من القاع. وهذا یعنی، الناس لدیهم للذهاب إلى الحکومة لسبب ما، فإنها تقف فی طوابیر کیلومتر واحد، وأنها لیست متعبة! لماذا الشرکات والمؤسسات ترغب فی: التواصل مع الحکومة، حتى لو کانوا یعتبرون أنفسهم خاصة. لماذا یثق الناس بالمؤسسات الحکومیة أکثر؟ على سبیل المثال، لم یتمکن أی مصرف خاص من الوصول إلى البنک الوطنی الإیرانی؟ إذا وجدنا هذا السبب، ثم عن طریق قطع هذه الأسباب، والناس سوف تذهب إلى حیاتهم الخاصة، وترک الحکومة! ونحن نعلم جمیعا أن رواتب موظفی الدولة هی أکثر رسمیة ومحدثة! ومن المرجح أن یکون نظرائهم من القطاع الخاص فی القطاع الخاص أقل احتمالا بکثیر: عادة ما یکون راتب العامل أو الموظف من إحداثیات الطبقة الفقیرة. ولکن لماذا یودون أن یدفعوا نفس المرتبات المنخفضة؟ وتوظیف الحکومة: لماذا لا أصحاب المشاریع القیام بأعمال تجاریة؟ أحد الأسباب الرئیسیة هو انخفاض مخاطر القطاع العام، شعار "أصدقاء الدولة" هو: أکل الطعام المنخفض دائما! وهذا هو، إذا کان القطاع الخاص یأکل کثیرا: فمن قبیل الصدفة ولا یدوم. فی کلمات السوق: عالیة منخفضة. والسبب الثانی هو الهویة الحکومیة. أی المشتری أو موظف القطاع العام، یعرف ما إذا کان قد فقد أو کان لدیه شکوى، فمن الواضح من لمن یذهب، ولکن القطاع الخاص سوف یکون بین عشیة وضحاها! ولکن السبب الثالث أو الأهم هو الإمکانیات العدیدة التی تملکها الحکومة. من المؤهلات الاجتماعیة إلى الإیجارات الاقتصادیة، کل واحد هو موضوع الساحرة للحکومة لتصبح أکبر. یمکنک أیضا تمکینهم عن طریق نقلهم إلى القطاع الخاص. على سبیل المثال، موظف أو شرکة حکومیة یعرف ما الذی سیعمل. یونغ، رئیس البرج یتلقى راتبه الشهری. وتبین المقارنة البسیطة بین الصحف الحکومیة وغیر الحکومیة ببساطة هذا الاختلاف. بالطبع، یمکن اعتبار صحیفتک قطاعا خاصا! ولکن جمیع قدراتها تأتی من الحکومة أو المؤسسات العامة مثل البلدیات. ولا یوجد فرق بین الوکالات الحکومیة والوکالات الحکومیة وشبه العسکریة والعسکریة، بل وحتى المؤسسات العامة. بسبب الأسباب الثلاثة المذکورة أعلاه: انخفاض الشهیة فی المخاطرة، وارتفاع الائتمان، والمرافق (الإیجارات) المتاحة و: عدم وجود مخاوف الکفاءة. لیس فقط بالنسبة لإیران، على سبیل المثال، جیش لدیه أعلى المیزانیات، وموظفیها یحصلون على أعلى المرتبات، من أجل الدفاع عن البلاد إذا کانت حربا. وقد لا تکون هناک حرب على الإطلاق. ومع ذلک، هناک حاجة إلى بلد ما، لذلک یتم تعیینهم دائما، ولیس لدیهم عجز فی المیزانیة. هذا المثال واضح، أکثر قابلیة للفهم، وجمیع الوزارات والهیئات الحکومیة هی نفسها. فعلى سبیل المثال، یتعین على وزارة الزراعة أن تقوم بما یلی: دعم الإنتاج الزراعی بحیث لا تکون هناک حاجة إلى واردات، ولکن تحقیقه أو عدم تنفیذه لا یؤثر على دفع مرتبات الموظفین أو التکالیف الجاریة. لذلک، من أجل الحد من الحکومة، یجب إعطاء إیجارات المعلومات والدعم المالی والاقتصادی. وهذا یعنی اللامرکزیة أو: مرکز الهروب! وهذا یعنی على حد سواء جیدة وسیئة. عادة ما تکون الوسائل السیئة أکثر، لذلک الحکومات لا تستفید من قوة وامتیاز الملکیة والامتیازات، وفی الواقع أنها لن تساعد فقط منافسه فی المستقبل، ولکن سوف تفریغها تحت قدمیها! ومن الأمثلة على ذلک الدعم النقدی. ومن الواضح أن ذلک یضع خزینة الحکومة فی جیوب الشعب، وهکذا، لم یرتفع رقمها حتى الآن.

Hökuməti aşağı salın

Bəziləri Serena'yı bağlayacaq! Məsələn, onlar yuxarıdan başlamaq lazımdır, onlar yuxarıdan hökuməti kiçiltmək başlayır. Yəni, insanlar heç bir səbəblə hökumətə getməlidirlər, bir kilometr aralıda dururlar və yorulmurlar! Şirkətlər və təşkilatlar nə üçün özlərini gizli hesab edirlərsə belə hökumətlə əlaqə qururlar. İnsanlar hökumət orqanlarına daha çox nəyə inanırlar? Məsələn, heç bir xüsusi bank İranın Milli Bankına heç bir zaman nail ola bilməyib? Bu səbəbi taparsaq, bu səbəbləri kəsərək, insanlar öz həyatlarına gedəcək və hökumətdən çıxacaq! Biz hamımız bilirik ki, dövlət işçilərinin maaşları daha formal və müasirdir! Özəl sektorda olan xüsusi tərəfdaşları çox az olma ehtimalıdır: adətən işçinin və ya işçinin maaşının yoxsul sinif koordinatlarıdır. Amma nə üçün onlar aşağı eyni əmək haqqı qazanmaq istəyirlər? Hökuməti işə götürmək üçün: Nə sahibkarlar iş görmürlər? Əsas səbəblərdən biri ictimai sektorun aşağı riskidir, "Dövlət Dostları" şüarı: həmişə aşağı yemək yeyin! Yəni, özəl sektor çox şey yeyirsə: bu təsadüf deyil və son deyildir. Bazarın sözlərinə görə: yüksəkdir. İkinci səbəb hökumət kimidir. Yəni, alıcı və ya dövlət sektoru işçisi itirmiş və ya şikayət vermiş olub olmadığını bilir, Kimin kimə gedəcəyini ancaq özəl sektor gecə olacaq! Lakin üçüncü və ya ən mühüm səbəb hökumət üçün mövcud olan resursların bolluğudur. Sosial etimaddan iqtisadiyyat icarəyə qədər, hər biri hökumət üçün daha böyük olmaq üçün cazibədar bir mövzu. Siz onları özəl sektora ötürməklə gücləndirə bilərsiniz. Məsələn, bir işçi və ya hökumət şirkəti nə işləyəcəyini bilir. Nə pis bir şey! Qüllə başı Youne aylıq maaş alır. Hökumət və qeyri-hökumət qəzetləri arasında sadə bir müqayisə sadəcə bu fərqi göstərir. Əlbəttə ki, qəzetiniz özəl sektor hesab edilə bilər! Lakin bütün imkanları hökumət və ya belediyeler kimi ictimai qurumlardan gəlir. Hökumət qurumları və dövlət qurumları, hərbi və hərbi birliklər, hətta ictimai qurumlar arasında heç bir fərq yoxdur. Yuxarıda göstərilən üç səbəbdən görə: aşağı risk iştahı, yüksək kredit və imkanları (icarə) və səmərəliliyi ilə bağlı narahatlıqlar. Yalnız İran üçün deyil, məsələn, bir ordunun ən yüksək büdcəsi var və onun işçiləri müharibə olsa, ölkəni müdafiə etmək üçün ən yüksək maaş alırlar. Və heç bir müharibə ola bilməz. Amma bir ölkəyə ehtiyac var, buna görə də həmişə işə götürülür və büdcə kəsiri yoxdur. Bu nümunə aydın, daha anlaşılır və bütün nazirliklər və dövlət qurumları eynidır. Məsələn, Kənd Təsərrüfatı Nazirliyi: kənd təsərrüfatı istehsalına dəstək vermək üçün idxalata ehtiyac yoxdur, ancaq bunun reallaşdırılması və ya yerinə yetirilməməsi işçilərin əmək haqqının ödənilməsinə və ya cari xərclərə təsir göstərmir. Buna görə hökuməti azaltmaq üçün məlumat kirayəsi və maliyyə və iqtisadi dəstək vermək lazımdır. Bu, mərkəzdən kənarlaşdırma və ya: qaçış mərkəzi deməkdir! Həm yaxşı, həm də pis deməkdir. Ümumiyyətlə pis vasitələri daha çoxdur, buna görə hökumətlər əmlak və güzəştlərin gücündən və imtiyazlarından yararlanmırlar və əslində gələcək rəqiblərinə kömək etmir, ancaq ayağının altında boşaltacaqlar! Məsələn pul köçürmələri. Hökumətin xəzinəsini xalqın cibində açıqca ortaya qoyur və buna görə indiyə qədər rəqəmlər yüksəldi.